Genellemeler
müzik önerisi: https://www.youtube.com/watch?v=r7mTcZjehJk
"Kim ve ne olursa olsun," dedi, "yeryüzünde her insan, her zaman, dünya tarihinde başrolü oynar. Ve doğal olarak o bilmez bunu." demiş Paulo Coelho.
Bu sözü okuduğum an içimde kalan bütün umutsuzluklar siliniverdi. Bütün kaygılarım, bütün sıkıntılarım, bütün sorgulamalarım... Sonra da dünya tarihinde oynadığım başrolü düşünmek yerine, önce kendi hayatımda oynadığım başrolü düşündüm.
Olması gerekenlere uyamamıştım hiçbir zaman. Bu yüzden de delicesine acı çekmiştim. Bana zarar vereceğini bildiğim bu yüzden de sorgulamaktan vazgeçmem gerektiğini anladığım noktalar olmuştu hayatımda. Ama günün sonunda bir avuç topraktıysak neden vazgeçecektim ki sorgulamaktan? Ortada yanlış giden bir şeyler varsa bunları değiştirmek fark edenlerin görevi değil miydi? Bu yüzden de kısa vadede zarar görmeyi seçtim, sorgulamalarımdan vazgeçmeyi değil. Düşünce üretmeyi seçtim, konfor alanında saklanmayı değil.
Ve bir şey hissediyor olmanın çok değerli olduğuna inandım hep. Herhangi bir konuya ya da kişiye duyduğum merakın peşini bırakmadım. Aşık olduğum zamanlar hep en hızlı gelişmeye elverişli olduğum zamanlar oldu. Kafama balyoz gibi hayal kırıklıkları indikten sonra da öğrendiğim şeylerin, hiçbir kitapta yazmadığı gerçeğiyle ayağa tekrardan kalktım.
Üst üste hatalar yaptım.
Ama son dönemde aldığım en büyük ders, genelleme yapmanın yanlışlığı oldu. Çıkarımlar önemli elbetteki ama hayat, insanı her an şaşırtabiliyor. Bu yüzden de her geçen gün insan bilgisinin değil, bilgisizliğinin arttığını fark ediyorsa gerçekten bir şeyler öğrenmeye başlıyor. Sürekli değişmeye mahkum bir evrende yaşıyor olmanın ana kuralı bu bence.
Başa dönecek olursak da Paulo Coelho'nun da söylediği gibi, bilelim ya da bilmeyelim, dalga dalga büyüyen hatta belki de parçacıklarla saçılan etkilerimiz var dünya tarihine. Bu düşünce bizim ne işimize yarayacak sen bize ondan haber et derseniz de, modern zaman koşturmacaları içinde belki daha anlamlı bir yaşama motive eder bizleri. Zıtlıklardan korkmamaya, sorgulamaktan kaçmamaya, deneyimlerin peşinden koşmaya, aşka, sanata, düşünce formlarına, bilime, doğaya... Etkisinin bilincinde olan varlıklar olmaya. Ya da bunların her birini biliyor olsak da, yeniden hatırlamaya.
Neşe ile kalın.
"Kim ve ne olursa olsun," dedi, "yeryüzünde her insan, her zaman, dünya tarihinde başrolü oynar. Ve doğal olarak o bilmez bunu." demiş Paulo Coelho.
Bu sözü okuduğum an içimde kalan bütün umutsuzluklar siliniverdi. Bütün kaygılarım, bütün sıkıntılarım, bütün sorgulamalarım... Sonra da dünya tarihinde oynadığım başrolü düşünmek yerine, önce kendi hayatımda oynadığım başrolü düşündüm.
Olması gerekenlere uyamamıştım hiçbir zaman. Bu yüzden de delicesine acı çekmiştim. Bana zarar vereceğini bildiğim bu yüzden de sorgulamaktan vazgeçmem gerektiğini anladığım noktalar olmuştu hayatımda. Ama günün sonunda bir avuç topraktıysak neden vazgeçecektim ki sorgulamaktan? Ortada yanlış giden bir şeyler varsa bunları değiştirmek fark edenlerin görevi değil miydi? Bu yüzden de kısa vadede zarar görmeyi seçtim, sorgulamalarımdan vazgeçmeyi değil. Düşünce üretmeyi seçtim, konfor alanında saklanmayı değil.
Ve bir şey hissediyor olmanın çok değerli olduğuna inandım hep. Herhangi bir konuya ya da kişiye duyduğum merakın peşini bırakmadım. Aşık olduğum zamanlar hep en hızlı gelişmeye elverişli olduğum zamanlar oldu. Kafama balyoz gibi hayal kırıklıkları indikten sonra da öğrendiğim şeylerin, hiçbir kitapta yazmadığı gerçeğiyle ayağa tekrardan kalktım.
Üst üste hatalar yaptım.
Ama son dönemde aldığım en büyük ders, genelleme yapmanın yanlışlığı oldu. Çıkarımlar önemli elbetteki ama hayat, insanı her an şaşırtabiliyor. Bu yüzden de her geçen gün insan bilgisinin değil, bilgisizliğinin arttığını fark ediyorsa gerçekten bir şeyler öğrenmeye başlıyor. Sürekli değişmeye mahkum bir evrende yaşıyor olmanın ana kuralı bu bence.
Başa dönecek olursak da Paulo Coelho'nun da söylediği gibi, bilelim ya da bilmeyelim, dalga dalga büyüyen hatta belki de parçacıklarla saçılan etkilerimiz var dünya tarihine. Bu düşünce bizim ne işimize yarayacak sen bize ondan haber et derseniz de, modern zaman koşturmacaları içinde belki daha anlamlı bir yaşama motive eder bizleri. Zıtlıklardan korkmamaya, sorgulamaktan kaçmamaya, deneyimlerin peşinden koşmaya, aşka, sanata, düşünce formlarına, bilime, doğaya... Etkisinin bilincinde olan varlıklar olmaya. Ya da bunların her birini biliyor olsak da, yeniden hatırlamaya.
Neşe ile kalın.
Yorumlar
Yorum Gönder