Dilarce

 müzik önerisi: https://www.youtube.com/watch?v=4VR-6AS0-l4    Düşünmek, tefekkür etmek ve hissetmek bu gezegendeki en güzel şeyler...     Ama gezegeni güzel kılan çok daha başka şeyler de var. Canlı olması gibi... Bir sürü cana yuva olan bu gezegen aslında kendisi de canlı. Ve bunu unutup durmamız, bu gerçeği değiştirmiyor. Ölüme mahkum olan canlılar olarak neyin bitmek tükenmez yağmacılığı bu, neyin bitmez tükenmez kavgası bilemesem de, bildiğim tek bir şey var, bunun da sonu gelecek...    James Lovelock tarafından yazılmış  'Gaia' kitabı, bir kitapçının Bilim Köşesi'nin en kuytu raflarının birinde karşıma çıktı. Birkaç kez de üzerinden geçtikten sonra, bu kitabı ve içindekileri paylaşmazsam bir tarafımın eksik kalacağı düşüncesine kapıldım. Çünkü birbirini birçok yolla avlamaya çalışan bir türün ötesinde, biz esasen bu gezegenin en akıllı türü değil miyiz? O zaman neden yaşadığımız yere ve kendi doğamıza karşı bu kadar acımasız davranıyoru...

 müzik önerisi:   https://www.youtube.com/watch?v=gsRle7CSXiU    İnsan sonlarını kendi yazdığını düşünüp duruyor. Bilmediği çok şey var oysaki. Bilmediğini kabul etse kapılar açılmaya başlayacak. Her yeni gün, yeniden uyanılan bir savaş gibi. Biliyorsun bilmediğini ama yine de unutuyorsun çünkü kabul etmek istemiyorsun. Oysa kabul edilse ve hakikat penceresinden bakılsa acıtan şeyler ne o kadar acı, tatlı hissettiren şeyler ne o kadar tatlı. Cisimler uçuşuyor etrafta, pervane pervane dönen bir yolculuk bu. Kendisinden en emin olunan anda, insanın gardını düşüren. Gerçek güçsüzlük bilmediğimiz şeyleri bildiğimizi  sandığımız anlarda gizli.     Biliyoruz sanıyoruz. Sırf birkaç matematik denklemini bir araya getirip çözebildik diye. Birkaç sınavdan altı haneli olarak elde ettiğimiz sayıların bizi götürdüğü okullarda okuyabildik, kurumlarda çalışabildik diye.  Sırf birkaç damla gözyaşı döktük diye. Sırf birkaç kitap okuduk diye. Sırf birkaç ...