Dilarce

music: https://www.youtube.com/watch?v=k9NM-yK1C2I   I am thousand kilometers away from home, listening Ludovico, sitting on a balcony and thinking about cliches those we can never fall apart.   I hate cliches especially in relationships. They are all ridiculous because all the time we ignore the importance of relationship with our innerselves. I believe that every people we have ever met, every voice we have ever heard and every breath we have ever taken is for a reason and for reminding us things about life. Things which cannot find suddenly, only can find out with thinking and wondering. Such things that only belong whom experienced by.   Nowadays also, In this crazy material-based world, we are out of control.   We underestimate almost everything. Romantic relationships are meaningless, staying shaped is such thing that we worship, and we got drown in fuzzy media and internet sources for any knowledge.    How about nature? How about our innerselv...

müzik önerisi:  https://www.youtube.com/watch?v=fy2ZF2ks-9E   Kelimelerin büyüsünde, yaşananların gölgesinde ve hayatın eksenindeyim. Yine, yeniden ve aslında hiç kopmadan, hep.    Düşüncelerimin zıt uçlarında, vardığım noktaların çığlıklarında yeni yeni gerçekler akıyor zihnime.    Hayatın ekseninin semalarında uçmakta olan kuşlarsak eğer her birimiz, bunun bilincine ve anlamına varmaktan bizleri alıkoyan şey ne? Bu sorunun cevabına belki de temel birkaç soruyu sorarak ulaşabiliriz:   Bir kuşu özgürce uçmaktan alıkoyan temel şey kanatlarının kırık olması mıdır yoksa kırpılmış olması mıdır? Ya da her ikisi de mi?    Kırık kanatlar iyileşebilir diye düşünüyorum ama kırpılmış kanatlar kuşu mahvetmez mi? Ya kanadı kırılmış bir kuş, başka bir kuşun uçmasını kıskanıp onun kanatlarını kırpmaya kalkışırsa işler büsbütün karışmaz mı? Neyseki sorduğumuz bu soruların denkleminde 'kanat çalmak' diye bir değişken yok(!).     Bütün bu sor...