Yüzleşme: Kimdik, Nerdeydik, Nedendik?
başlamadan evvel müzik önerisi:https://www.youtube.com/watch?v=9z3jCiCrsx0
Komikti insan. Sadece ama sadece komikti.
Bazen bir küçük selamı sakınıyorduk birbirimizden, bazen olduğumuzu kişiyi, çoğu zamansa gerçeklerimizi.
Kimdik, nerdeydik, nerdendik? Önemi var mıydı içine saklanıp durduğumuz kimliklerin arkasında, bu soruların? Bazen bu soruları keşke sorsa herkes diye düşünüyorum. Sonra da durduruyorum kendimi. Çünkü biliyorum ki, imkanı yok. Hayatın ana teması zaten bu. 10 sene sonra, 20 sene sonra görebildiklerimi onlar da görecekler. Yüzeysel ilişkilerin, varmışla yokmuş arasında geçen diyalogların, üçüncü kişilerin, en sonunda süsleyip durdukları ve bir üstünlükmüş gibi sergiledikleri bedenlerinin ve gençliklerinin ne kadar boş olduğunu görecekler.
Hazırlanmak lazım oysa hayata. Derinlikleri düşünerek, araştırarak, öğrenerek, deneyimleyerek,
kendinle yüzleşerek.
Ne güzel söylemiş Bukowski: 'Bir şeylerin peşinde koşturup duruyorlar. İnsanın kendi ile yüzleşme korkusundan başka bir şey değil, yalnız kalma korkusu.'
Korkmayın.
Ertelemeyin.
Yüzleşin.
Hayat yüzleştirmeden evvel siz kendiniz yüzleşin.
Arkasına saklandığınız, süsleyip durduğunuz o beden çürüyecek.
Sevdiğiniz herkes bir gün toprak olacak.
Kötü bakışlar atıp bilip bilmeden yargıladıklarınız, kalplerini kırdıklarınız, incittikleriniz, doğurduğunuz kötü etkiler yaşamaya devam edecek ama.
Siz aslında yaşatmayı seçtiklerinizsiniz çünkü.
Ve sahi kimdik, nerdeydik, nedendik?
Neşe ile kalın...
Komikti insan. Sadece ama sadece komikti.
Bazen bir küçük selamı sakınıyorduk birbirimizden, bazen olduğumuzu kişiyi, çoğu zamansa gerçeklerimizi.
Kimdik, nerdeydik, nerdendik? Önemi var mıydı içine saklanıp durduğumuz kimliklerin arkasında, bu soruların? Bazen bu soruları keşke sorsa herkes diye düşünüyorum. Sonra da durduruyorum kendimi. Çünkü biliyorum ki, imkanı yok. Hayatın ana teması zaten bu. 10 sene sonra, 20 sene sonra görebildiklerimi onlar da görecekler. Yüzeysel ilişkilerin, varmışla yokmuş arasında geçen diyalogların, üçüncü kişilerin, en sonunda süsleyip durdukları ve bir üstünlükmüş gibi sergiledikleri bedenlerinin ve gençliklerinin ne kadar boş olduğunu görecekler.
Hazırlanmak lazım oysa hayata. Derinlikleri düşünerek, araştırarak, öğrenerek, deneyimleyerek,
kendinle yüzleşerek.
Ne güzel söylemiş Bukowski: 'Bir şeylerin peşinde koşturup duruyorlar. İnsanın kendi ile yüzleşme korkusundan başka bir şey değil, yalnız kalma korkusu.'
Korkmayın.
Ertelemeyin.
Yüzleşin.
Hayat yüzleştirmeden evvel siz kendiniz yüzleşin.
Arkasına saklandığınız, süsleyip durduğunuz o beden çürüyecek.
Sevdiğiniz herkes bir gün toprak olacak.
Kötü bakışlar atıp bilip bilmeden yargıladıklarınız, kalplerini kırdıklarınız, incittikleriniz, doğurduğunuz kötü etkiler yaşamaya devam edecek ama.
Siz aslında yaşatmayı seçtiklerinizsiniz çünkü.
Ve sahi kimdik, nerdeydik, nedendik?
Neşe ile kalın...
Yorumlar
Yorum Gönder