İsviçre ve Kendimde Keşfettiklerim
İnsanın kendisinde keşfettiklerinin ve keşfedebileceklerinin bir sınırı yok. Bir şehre ilk kez gitmek de insana çok şey keşfettiriyor. Bir ilişkinin içinde olmak da. Her şehir de, her ilişki de bir parmak izi gibi. Zürih bana korkmamayı öğretiyor. En son ilişkim de bana sivri yönlerimi değiştirmeyi, eksikliklerimi, kendi değerimi anlamayı öğretti. Bana iyi gelmediğini anladığım şeylerden uzaklaşmaktan da korkmamalıyım. Bazen bunun sebebi bir manipülasyondur, bazen yanlış insandır, bazen bir histir. İnsan kendisini güvende hissedemez. Bunun belli bir sebebi olmasına da gerek yoktur. Zihin örüntüleri takip eder ve ona göre karar alır. Buradaki mesele insanın kendisine duyduğu kararlılıktan vazgeçmemesi. Kendisinden emin olması. Seçimlerini ona göre yapması. Eskiden beklentiler beni üzerdi. Hayal kırıklığına sürüklerdi. Şimdi ama şunu biliyorum, ben kendime yeterim. Birinin bana bir şey vermesine ihtiyacım yok. Ne bir duygu, ne bir düşünce, ne de önce...